Vol aan de bak & brandweervervolg

Week één als betaald leraar én vrijwilliger zijn we goed doorgekomen, maar het is wel even schakelen. Iedere dag 2,5 uur les geven blijkt behoorlijk intensief, ook kwa voorbereiding. En dan hebben we ook nog onze basisscholen, en willen we zelf Chinees leren. En we willen genieten van het feit dat we onder Chinezen en in Yangshuo zijn.

Niet vreemd dus dat vrijdag onze tong ongeveer op onze knieën hing.
We vonden het dan ook prima dat de basisschool waar we op vrijdagmiddag altijd naartoe gaan had afgezegd.
In plaats van les was daar er een Awards Ceremony, waarbij de best presterende leerlingen prijzen krijgen uitgereikt.
Waar in het Westerse onderwijs iedereen indien mogelijk te horen krijgt dat hij/zij het goed doet, ligt hier veel meer de nadruk op de besten. Wie goed presteert wordt op een podium gehesen, zwakkeren worden vaak genegeerd.
De beste leerlingen fungeren als 'monitor'; als hulpje van de leraar mogen ze bijvoorbeeld het huiswerk van hun klasgenoten verzamelen en naar de lerarenkamer brengen.

Tijdens de Awards Ceremony konden wij op een terrasje onze week evalueren. Het is wat veel, maar de combinatie van lesgeven aan jongvolwassenen en op basisscholen buiten de stad is wel een goede manier om mensen/een deel van het leven echt te leren kennen, misschien meer dan alleen maar reizen. Dus zeker de moeite waard.
Daarnaast zijn we inmiddels onmisbaar in Yangshuo - ons jut-en-jul-bij-de-brandweerwagen-portret siert XiJie, de Kalverstraat van YS.
We hebben de 'responsability to fulfill the fire'. Geen idee wat daarmee bedoeld wordt, dus hopen maar dat er geen brand uitbreekt ;-)

Zaterdag zijn we met een klein groepje studenten naar Shitoucheng gegaan, resten van een dorp inclusief stadsmuur daterend uit de Qing-dynastie. Commentaar van een van bij het zien van de eeuwenoude stadspoorten: 'Ik geloof niet dat dit oud is, denk dat het voor de toeristen is gebouwd.' Van een ander over de indrukwekkende karstpieken rondom ons: 'We voelen hier niets bij. We zijn aan al die bergen gewend.' ('no feelings', aldus het vertaalprogrammatje op zijn gsm).
Hoewel alleen wij koekjes, snickers en water bij ons hadden, wilden ze daar tijdens de vier uur wandelen amper iets van hebben - het is voor hun 'echt eten' of geen eten. Bij terugkomst gezamenlijk lunch ingehaald in een door hun uitgekozen tentje.
Zondag mooie fietstocht, onder meer naar 'Fengshui-dorpje' Mushan, waar de oude huizen rondom een centrale vijver volgens de acht diagrammen van het taoïsme zijn gebouwd. Schril contrast tussen het oude stadshart - vredig en kalm - en het schooltje aan de rand van het dorpje, vol met heel ruige jongetjes. En Geert heeft een berg beklommen met prachtig zonnig uitzicht.

In Yangshuo is het nu nog lekker warm (vandaag 27 graden), maar 's avonds koelt het wel behoorlijk af.
We maken ons op voor een weersomslag deze week - donderdagavond 9 graden!
Chinezen kleden zich doorgaans warmer dan wij en lopen al weken in lange mouwen, maar in geval van nood kunnen ook wij altijd nog gewatteerde pjama's en thermo-ondergoed kopen - hangt hier al weken al in de etalages.
Vandaag weer vol aan de bak. Er zijn twee nieuwe vrijwilligers gekomen, waarvan er een waarschijnlijk een maand blijft.