Vergankelijke architectuur en visjes

Vanavond pakken we onze tassen voor een dikke week naar onder meer Wuhan en Wudangshan. Morgenochtend vroeg eerst afscheidsontbijt met onze fantastische collega-vrijwilligers uit Canada, dan met twee Amerikanen richting Guilin als eerste tussenstop, gezellig!

Deze week is er weer een nieuwe vrijwilliger gekomen: een kreng van een mens dat op een betaalde baan hoopt en eigenlijk überhaupt geen kinderen les wil geven. Reuze irritant: ze is heel negatief en behoorlijk sfeerbepalend.
Grote kans dat ze is verdwenen tegen de tijd dat wij terugkomen want het lesgeven is soms best afzien, zeker als je er al bij voorbaat geen zin in hebt. Blij dat we net nu weg gaan!

Bijgaand onder meer foto's die we gemaakt hebben van bouwsels voor het fototoestel op zwart ging.

Er wordt hier als een razende gebouwd, en sommige gebouwen lijken ook even snel weer te worden vergeten.
Zo hebben we toen we begin september met Helen (getrouwd met mijn - Christine - broer Jan) in Jinhua waren een architectuurpark bezocht dat nog geen vijf jaar na de opening alweer half overgroeid is. Ai Weiwei had zeventien architecten uit binnen- en buitenland gevraagd om paviljoens te ontwerpen, en behalve een gebouw van hem staan er onder meer ontwerpen van Herzog & de Meuron die met AWW het Olympisch Stadion Bird's Nest maakten, van een Nederlands architectenbureau (Fun Design), van een Zwitsers, Mexicaans en Amerikaanse architecten. Eind 2006 met ballonnen en bombardie geopend, zien we op internet.
Nu onvindbaar voor de taxichauffeur 'daar kun je niet naartoe willen, daar is niets' en inderdaad: het is een schim van wat het geweest moet zijn en over vijf jaar zal er waarschijnlijk weinig meer van over zijn.
Prachtig gelegen aan de rivier, met indrukwekkende ontwerpen. Nu is het dat nog steeds, maar meer vanwege het feit dat het zo snel zo verwaarloosd is. De paden zijn deels overwoekerd, de paviljoens dichtgetimmerd. Sommige zijn weer opengebroken, en dienen aan
de sporen te zien als liefdesnest. Naast het ontwerp van Ai Weiwei heeft iemand een moestuintje aangelegd, het paviljoen van een Duitse architect wordt vertimmerd tot een bar voor villa's die aan de overkant van de weg in aanbouw zijn. Op de illustraties op de reclameborden voor deze 'Waterside park villa's' geen spoor van de paviloens - alleen de villa's, een groenstrook en dan de rivier.

Wij vermoedden dat de verwaarlozing te maken heeft met het feit dat Ai Weiwei uit de gratie is bij de Chinese autoriteiten, maar volgens Helen, geboren en getogen in Jinhua, is het niets bijzonders. In China wordt volgens haar niet voor de lange termijn gebouwd. Van de compound waar ze zo'n 40 jaar geleden met haar ouders woonde is niets meer over - er staat nu een rijtje winkels met woningen erboven die ook alweer hun beste tijd gehad hebben. op de plek waar haar basisschool stond is een nieuwe school verrezen.
Helens ouders hebben ook een keer moeten verhuizen omdat hun buurt tegen de vlakte ging. Ter compensatie kregen ze 10% van de waarde van hun woning. Helen klinkt er niet verontwaardigd over: je koopt hier geen huis maar het recht om ergens een bepaalde tijd te wonen, verklaarde ze nuchter.

Later wees Helen vanuit de auto een aantal gebouwen aan - allemaal nieuw sinds haar vorige bezoek aan China.
Ook in Yangshuo zien we verschil met drie jaar geleden, en horen we voortdurend bouwlawaai. In elke straat wordt wel iets aan- of bijgebouwd, lijkt het. Vaak wordt nieuw met oud gecombineerd, maar vaker nog wordt oud vervangen door nieuw. Goed dat we er nu zijn voor er nog meer weg is.

Ook wat foto's van afgelopen zondag.
Eigenlijk waren we van plan om die dag naar Guilin te gaan, maar we kregen het verzoek bij een bijzondere ceremonie aanwezig te zijn. Met een aantal officials visjes in de Li Rivier gooien; jaarlijks ritueel van teruggeven van vis aan de rivier.
We waren, na onze brandweer-ervaring wel nieuwsgierig natuurlijk.
Weer lange speeches van officials - helaas nog steeds grotendeels onverstaanbaar voor ons - weer behoorlijk wat pers, inclusief camera in kleine helikopter, te zien op een van de foto's. En weer wat buitenlanders erbij als mascottes. Benieuwd wat onze volgende 'guest
appearance' zal zijn :-)