Laatste week

Onze tijd in Beijing, en daarmee ook in China, zit er bijna op.
Vorige week stond in het kader van Chinese les; we waren er speciaal voor naar een hostel om de hoek van de leslocatie verhuisd. 's Ochtends vroeg op om om 8.30 fris en fruitig bij onze juf aan te schuiven en om 12.30 behoorlijk gaar weer naar buiten. 's Middags meestal les nalezen en karakters oefenen, dus die week weinig van de stad gezien. 's Avonds wel meermaals naar fascinerende Chinese films geweest, met Engelse ondertiteling, georganiseerd via buitenlanderclubjes hier.

Enorm toeval was dat we in ons hostel een ex-leerlinge van Owen College tegen kwamen. Welja, in de hoofdstad van een land met meer dan 1,5 miljard inwoners kan je natuurlijk prima iemand tegen het lijf lopen waarmee je een paar maanden eerder bij Yangshuo langs de Li River hebt gewandeld ;-)
Julia Wang (haar Chinese voornaam weten we niet) was een paar weken met haar dochtertje op vakantie, voordat dochter weer richting vader & oma in Schenzen gaat. Julia zelf hoopt werk in Beijing te vinden. Twee keer met haar en dochtertje van vier uit eten geweest, en toen dochtertje eenmaal weg was met Julia & vrienden wezen karaoke-en. Schijn je ook een keer gedaan te moeten hebben in China.

Nu zitten we weer op een ander adres, een appartement in een hutong in een minder toeristisch deel van de stad. Erg welkome afwisseling na ruim een maand in hotels en hostels. Zojuist lekker 'thuis' dumplings gegeten. Overdag zijn we weer toerist. Nu de Springfestivalvakantie achter de rug is, zijn de meeste Chinezen weer aan het werk en is de rij bij Mao's mausoleum een stuk korter. Ik (Christine) was nieuwsgierig naar de sfeer die er heerst wanneer men langs het lichaam van de man schuifelt die zoveel met China en diens inwoners heeft gedaan. Vereren de Chinezen hem (nog), willen ze met eigen ogen zien dat hij echt dood is, zijn ze opgelucht, trots?
Uit de gezichten viel echter niets op te merken - totaal uitdrukkingsloos. Wat een verschil met de pelgrims die we in de tempels in Tibet hebben gezien! Wel legden velen een witte bloem in het mausoleum neer.
Ook nog een tijdje bezig geweest met een vouwfiets voor Geert's neef Willem. Uiteindelijk opgemeten en gekocht, in laten pakken en naar het postkantoor voor oversized pakketten versleept om aldaar te versturen. Om te vieren dat het gelukt was PekingEend gegeten.

Vandaag naar een kunst(enaars)wijk een stuk uit het centrum geweest. Voor de tweede keer, vorige keer was er veel gesloten vanwege Chinees Nieuwjaar. Spannende buurt met oude industriele gebouwen en heel veel mooie schilderijen, beelden en foto's. Zeker de lange busreis waard!

Beetje stress toen we ontdekten dat onze terugvlucht later vertrekt en we daardoor onze overstap in Wenen missen. Inmiddels over gebeld en overstap aangepast, waardoor we vrijdagavond later op Schiphol landen.
Feit blijft dat we bijna weg zijn... morgen is onze laatste dag hier :-(
We zijn hard aan het nadenken waar we onze schaatsen hebben gelaten, opdat we zondag het ijs op kunnen.